ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ
Το τμήμα αυτό προσφέρει όλα τα αλκοολούχα ποτά/αναψυκτικά, καθώς και χυμούς. Η μεγάλη γκάμα από κυπριακά αλλά και εισαγόμενα ποτά θα ικανοποιήσουν όλους τους απαιτητικούς λάτρεις του είδους.
ΠΕΡΙ ΚΡΑΣΙΟΥ
Το κρασί (επίσης οίνος) είναι ένα αλκοολούχο ποτό προϊόν της ζύμωσης των σταφυλιών ή του χυμού τους (μούστος). Ποτά παρεμφερή του κρασιού παράγονται επίσης από άλλα φρούτα ή άνθη ή σπόρους, αλλά η λέξη κρασί από μόνη της σημαίνει πάντα κρασί από σταφύλια.
Το κρασί είναι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για διάφορους λόγους. Είναι αφενός ένα δημοφιλές ποτό που συνοδεύει και ενισχύει ένα ευρύ φάσμα ευρωπαϊκών και μεσογειακών γεύσεων, από τις πιο απλές και παραδοσιακές ως τις πιο σύνθετες και αφετέρου αποτελεί σημαντικό γεωργικό προϊόν που αντικατοπτρίζει την ποικιλία του εδάφους και το κλίμα ενός τόπου. Το κρασί χρησιμοποιείται επίσης σε θρησκευτικές τελετές σε πολλούς πολιτισμούς, ενώ το εμπόριο κρασιού είναι ιστορικής σπουδαιότητας για πολλές περιοχές.
Τα κρασιά, ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε σάκχαρο χωρίζονται σε:
- ξηρά χωρίς σάκχαρο (μπρούσκα) και
- γλυκά με σάκχαροΤα γλυκά κρασιά προέρχονται από τον μούστο πολλών ώριμων σταφυλιών, που είναι πλούσια σε σταφυλοσάκχαρο, το οποίο δε ζυμώνεται όλο (ένα μέρος του παραμένει αζύμωτο).
Η περιεκτικότητα των ξηρών και των γλυκών κρασιών σε αλκοόλη κυμαίνεται μεταξύ 6-20%.
Στην Ελλάδα παρασκευάζεται και ο ρητινίτης οίνος (ρετσίνα). Αυτός προέρχεται από την ζύμωση του χυμού των σταφυλιών με προσθήκη στο μούστο 4-6% ρητίνης των πεύκων.
Άλλη κατηγορία κρασιών, είναι τα αφρώδη, που περιέχουν διοξείδιο του άνθρακα διαλυμένο υπό πίεση. Αυτά με τη σειρά τους, διακρίνονται σε:
- φυσικά αφρώδη,στα οποία το διοξείδιο του άνθρακα παράγεται μέσα στις φιάλες, μετά την πωμάτωση, από τη ζύμωση του σακχάρου και σε
- τεχνητάστα οποία το διοξείδιο του άνθρακα διαβιβάζεται από έξω
Στα φυσικά αφρώδη κρασιά, ανήκει ο καμπανίτης (σαμπάνια) που παρασκευάζεται στην Καμπανία της Γαλλίας.
Ο μηλίτης, που προέρχεται από τη ζύμωση του χυμού των μήλων και η περιεκτικότητά του σε αλκοόλη κυμαίνεται από 3-4,5%.
Τέλος, ανάλογα με το χρώμα τους, τα κρασιά διακρίνονται σε:
- λευκά
- κόκκινα και
- μαύρα
Τα μαύρα κρασιά παρασκευάζονται από ζύμωση των σταφυλιών μαζί με τους φλοιούς τους, περίπου μιας εβδομάδας. Έπειτα οι φλοιοί απομακρύνονται.
KΥΡΙΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΕΡΥΘΡΩΝ ΚΡΑΣΙΩΝ
- SYRAH
- MERLOT
- CABERNET SAUVIGNON
- MALBEG
- PINOT NOIR
- ZINFANDEL
- SANGIOVESE
- BARBERA
ΚΥΡΙΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΛΕΥΚΩΝ ΚΡΑΣΙΩΝ
- SAUVIGNON BLANC
- CHARDONNAY
- MOSCATO
- SEMILLON
- PINOT GRIGO
- GEWURZTRAMINER
- RIESLING
Syrah
Η ποικιλία Syrah μας έρχεται από μια περιοχή με πλούσια οινική παράδοση, από τον Ροδανό της Γαλλίας. Πλούσιο κρασί με διεθνή διάδοση που τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται και στην Ελλάδα. Δίνει σκούρα κόκκινα κρασιά με μαλακή γεύση, μέτρια οξύτητα και ήπιες τανίνες που διατηρούνται και ως επίγευση.
Χαρακτηριστικά αρώματα της ποικιλίας αυτής είναι το άρωμα μούρων, μπαχαρικών και σοκολάτας. Γενικά χαρακτηρίζεται από ένα εντυπωσιακό πολύπλοκο μπουκέτο. Γενικά στα κρασιά αυτής της ποικιλίας κυριαρχεί το πικάντικο, το πιπεράτο άρωμα που εντυπωσιάζει τους καταναλωτές.
Merlot
Η ποικιλία Merlot, είναι σχεδόν παγκόσμια ποικιλία κρασιού, με πυκνό αρωματικό χαρακτήρα και βελούδινη γεύση. Το κρασί που γίνεται με σταφύλια Merlot είναι μέτριας οξύτητας, με ήπιες τανίνες και ευχάριστη μακρά επίγευση. Τα ελληνικά Merlot είναι κατά κανόνα κρασιά καλής ποιότητας. Χαρακτηριστικά αρώματα της ποικιλίας αυτής είναι το άρωμα δαμάσκηνου, μπαχαρικών, κόκκινων φρούτων καθώς και χόρτων. Συχνά εμφανίζει άρωμα καραμέλας.
Cebernet Sauvignon
Η ποικιλία κρασιού Cabernet Sauvignon είναι ευρύτατα διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο. Δίνει σκούρα κόκκινα ξηρά κρασιά με έντονα όσο και σύνθετα αρώματα. Πρόκειται για κρασιά μέτριας οξύτητας με πυκνό σώμα και ισορροπημένη γεύση. Χαρακτηρίζονται από την έντονη παρουσία τανινών και την ευχάριστη επίγευση. Χαρακτηριστικά αρώματα της ποικιλίας αυτής είναι κόκκινα φρούτα του δάσους, δαμάσκηνα, φραγκοστάφυλα καθώς και αρωματικές αποχρώσεις πράσινης πιπεριάς.
Sauvignon Blanc
Η Sauvignon Blanc είναι μια γαλλική ποικιλία που η καλλιέργειά της επεκτάθηκε σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Δίνει κρασιά με υψηλή οξύτητα και μακρά επίγευση. Τα χαρακτηριστικά αρώματα της ποικιλίας αυτής είναι άρωμα φρούτων, εσπεριδοειδή, κυρίως γρέιπ φρουτ καθώς και κομμένο χόρτο.
Chardonnay
Γαλλική ποικιλία που δίνει εξαιρετικά λευκά κρασιά μέτριας έως υψηλής οξύτητας με πλούσιο αρωματικό χαρακτήρα και ωραία επίγευση. Σήμερα έχει επεκταθεί σε όλο τον κόσμο. Καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Η Chardonnay είναι μια ποικιλία πλούσια σε αρωματικά χαρακτηριστικά, ίσως από τις πιο ενδιαφέρουσες. Θυμίζει ώριμα και τροπικά φρούτα, μήλο, πεπόνι, μάνγκο, ενώ συχνά σε κρασιά Chardonnay είναι τα αρώματα που θυμίζουν ροδάκινο. Παλαιωμένο το κρασί αυτό, αναδεικνύει αρώματα ξύλου, καπνού και ξηρών καρπών.
Τύποι σέρυ
Οι τύποι σέρυ είναι:
- Manzanilla (Ξηρό, κατάλληλο για απεριτίφ)
- Fino (Ξηρό, με «άγουρη» φρουτώδη γεύση. Κατάλληλο για απεριτίφ).
- Oloroso (Επιδόρπιο κρασί).
- Cream (Πολύ παλιό και γλυκό, σχετικά παχύρρευστο. Επιδόρπιο κρασί. Μπορεί ακόμη να συνοδεύσει γλυκά, όπως πολλά λικέρ).
Τύποι κρασιού Μαδέρας
Οι τύποι κρασιού Μαδέρας είναι:
- Verdehlo (Ξηρό. Κατάλληλο για απεριτίφ).
- Sercial (Ξηρό. Κατάλληλο για απεριτίφ).
- Boal (Γλυκύτερο. Επιδόρπιο κρασί).
- Malmsey (Γλυκύτερο. Επιδόρπιο κρασί).
Κρασί Μαδέρα
Παράγεται στο ομώνυμο νησί της Πορτογαλίας. Χρησιμοποιούνται ποικιλίες άσπρων σταφυλιών. Είναι πολύ αρωματικό κρασί με πολύ ιδιαίτερο και έντονο χαρακτήρα. Από το κρασί αυτό φτιάχνεται και η γνωστή σάλτσα sauce Madera που χρησιμοποιείται στη μαγειρική.
Τύποι κρασιού Πόρτο
- Porto Full (Σχετικά «νεαρό» πόρτο. Έχει βαθύ κόκκινο χρώμα).
- Porto Ruby (Τουλάχιστον τέσσερα χρόνια παλιό. Έχει κόκκινο χρώμα).
- Porto Tawny (Πολύ παλιό. Έχει ροζέ χρώμα).
- Port Vintage (Πόρτο μιας μόνο επιλεγμένης καλής χρονιάς, χωρίς ανάμειξη).
- Porto Ruby (Τουλάχιστον τέσσερα χρόνια παλιό. Έχει κόκκινο χρώμα).
- Porto Tawny (Πολύ παλιό. Έχει ροζέ χρώμα).
- Port Vintage (Πόρτο μιας μόνο επιλεγμένης καλής χρονιάς, χωρίς ανάμειξη).
Κρασί Πόρτο
Το πόρτο είναι κυρίως επιδόρπιο κρασί και παράγεται στην Πορτογαλία, στην κοιλάδα του ποταμού Ντούρο. Αν και η ποικιλία αμπέλου που δίνει το πόρτο είναι κόκκινη βγαίνει –σε μικρότερες ποσότητες– πόρτο και από άσπρα σταφύλια. Το πόρτο όσο παλαιώνει ξανθαίνει. Σερβίρεται σε ειδικό ποτήρι (τουλίπα).
Λευκό-Ροζέ Βερμούτ
Το Λευκό Βερμούτ σερβίρεται κρύο (με πάγο ή χωρίς) και γαρνίρεται με μια φέτα λεμόνι. Το Ροζέ Βερμούτ σερβίρεται ακριβώς όπως το λευκό.
Κόκκινο-Ξηρό Βερμούτ
Το χρώμα του κόκκινου βερμούτ οφείλεται στην καραμέλα. Παράγεται και αυτό από λευκό κρασί. Σερβίρεται κρύο (με πάγο ή χωρίς). Γαρνίρεται με μια φέτα πορτοκάλι. Το Ξηρό Βερμούτ σερβίρεται κρύο (με πάγο ή χωρίς). Γαρνίρεται με φέτα λεμόνι ή μόνο με τη φλούδα της φέτας. Είναι το κατ’ εξοχήν βερμούτ για κοκτέιλ.
Βερμούτ
Το βερμούτ ανήκει στα αρωματικά κρασιά. Περιέχει εκχύλισμα διαφόρων βοτάνων, μεταξύ των οποίων υποχρεωτικά και αψέντι. Είναι χωνευτικό και ορεκτικό. Το βερμούτ σερβίρεται σκέτο σε ποτήρι οld fashioned (ποτήρι του ουίσκι). Τα κοκτέιλ που περιέχουν βερμούτ δεν χτυπιούνται στο σέικερ αλλά ετοιμάζονται στο mixihgglass ή κατευθείαν στο ποτήρι γιατί το βερμούτ ταλαιπωρείται με το άγριο χτύπημα.
Μαρσάλα
Είναι ένα δυνατό γλυκό κρασί από την Σικελία που χρησιμοποιείται για την παρασκευή ζαμπαλιόνε και γενικά για να δίνει γεύση.
Ρετσίνα
Η ρετσίνα είναι ελληνικό κρασί που στη διάρκεια της ζύμωσης έχει προστεθεί ρετσίνι πεύκου μ’ αποτέλεσμα τον αρωματισμό του.
ΡΟΖΕ ΚΡΑΣΙΑ
Σπουδαία πράγματα μπορούμε να απολαύσουμε και στο χρώμα του ροζέ κρασιού. Γιατί ανάλογα με την χρησιμοποιούμενη ποικιλία σταφυλιού και την ανάλογη τεχνική, οι αποχρώσεις ενός ροζέ κρασιού μπορούν να κυμαίνονται από το ροδαλό και ανοιχτόχρωμο ροδοπέταλο μέχρι και το κερασένιο, (για τα πιό πλούσια κρασιά) περνώντας από το πορτοκαλί, το ροδί, το χάλκινο, το “φύλο κρεμμυδιού” και το saumon. Οι ποικιλίες σταφυλιού που δινουν τα πιό στιβαρά ροζέ κρασιά είναι το Mourvetre, το Syrah, το cabernet Sauvignon, το Tempranillo και το δικό μας Ξινόμαυρο, ενώ το Αγιορίτικο της Νεμέας και το Μανδηλάρι της Κρήτης θα δώσουν πιο μαλακά – αν και συχνά παχειά και πλούσια κρασιά. Στα ροζέ κρασιά ο φρουτώδης χαρακτήρας είναι πολύ έντονος και απολαυστικός. Θυμίζει κυρίως φράουλα, ρόδι και framboise ενώ στα πλουσιότερα μπορεί να θυμίσει και σκουρόχρωμο κεράσι ή μούρα.
Και για να περάσουμε και στο κυρίως πιάτο, εκεί που τα ροζέ κρασιά είναι ασυναγώνιστα είναι οι γαστρονομικές τους δυνατότητες που μοιάζουν με ανοιγμένη ουρά περήφανου παγωνιού.
Πραγματικά, τα ελαφρά-έντονα φρουτώδη και τα ημίξηρα ροζέ, θα διαπρέψουν με μαλάκια και οστρακοειδή, με χοιρινό, με γλυκόξινες και πικάντικες γεύσεις, με θαλασσινά, με όλα τα είδη εξωτικής και Ασιατικής κουζίνας αλλά και με το καυτερό Μεξικάνικο φαγητό ή μεζεδάκια καθώς επίσης και με την πολύ καυτερή εκδοχή ορισμένων πιάτων της Θαϊλανδέζικης κουζίνας. Τα γεμάτα, πλούσια, στιβαρά και τελείως ξηρά ροζέ κρασιά ταιριάζουν με μία επίσης τεράστια γκάμα φαγητών: μοσχάρι και βοδινό, πουλερικά, πάπια, φαγητά με σάλτσα ντομάτας, (ψάρι, κρέας, ζυμαρικά και ζαρζαβατικά), όλα τα είδη barbeque (ψαριού και κρέατος) αλλά και στα καπνιστά φαγητά – μαζί με τα αλλαντικά – θα υποκλιθούν στη χάρη τους.
Αφρό δεν έχει μόνο η Σαμπάνια
Αυτό είναι αλήθεια. Η κατηγορία του αφρώδους οίνου βρίσκεται σε άνοδο, γι αυτό και σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να διαλέξουμε ανάμεσα σε τεράστια ποικιλία ετικετών αφρώδους κρασιού από όλο τον κόσμο. Ποιά η διαφορά; Κατ’ αρχήν το γεγονός ότι η Σαμπάνια είναι ονομασία προέλευσης (όπως π.χ. η δική μας “Νεμέα”) και αφορά στο αφρώδες κρασί που παράγεται εντός μιας συγκεκριμένης ζώνης του αμπελώνα της Καμπανίας που βρίσκεται στη Βόρεια Γαλλία.
Οποιοδήποτε αφρώδες κρασί παράγεται εκτός της ζώνης (ακόμα και λίγα μέτρα έξω από αυτήν) είναι απλά αφρωδης οίνος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι υποδεέστερο ως προϊόν, και οτιδήποτε εκτός Σαμπάνιας πρέπει να το… σνομπάρουμε. Απεναντίας, οι πολλοί και διαφορετικοί αφρώδεις οίνοι που διατίθενται στην αγορά μας δίνουν τη δυνατότητα να βρούμε το αρωματικό και γευστικό στυλ που μας ταιριάζει, ενώ κάποιοι που προκύπτουν από γηγενείς ποικιλίες σταφυλιών των περιοχών από τις οποίες προέρχονται, έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και τεράστιες δυνατότητες συνδυασμών στο τραπέζι, αλλά και μακριά από αυτό.
Οδηγός αγοράς
Όπως και με κάθε ετικέτα κρασιού, η τελική μας επιλογή συνήθως γίνεται ανάλογα με την περίσταση, αλλά και το ‘badget’ μας. Αν προσανατολιζόμαστε προς τη Σαμπάνια επειδή θέλουμε να κάνουμε εντύπωση, τότε θα επιλέξουμε μια από τις μεγάλες αναγνωρίσιμες μάρκες, κι έτσι οι συνδαιτημόνες μας θα ξέρουν ότι δεν κάνουμε οικονομία προκειμένου για το καλύτερο. Αν πάλι είμαστε πραγματικοί λάτρεις της Σαμπάνιας, τότε θα διαλέξουμε ανάμεσα στις ετικέτες των πιο μικρών οίκων της περιοχής ψάχνοντας για ομοιότητες και διαφορές στο στυλ και στο ύφος τους. Τέλος, αν θέλουμε πραγματικά να πάρουμε την “αφρόκρεμα”, τότε θα αγοράσουμε μια χρονολογημένη (vintage) Σαμπάνια, η οποία παράγεται μόνο σε μεγάλες χρονιές και, είναι μεν πιο ακριβή, αλλά χαρακτηρίζεται από μεγάλη αρωματική και γευστική πολυπλοκότητα.
Για έναν καλό αφρώδη οίνο μπορούμε να κινηθούμε αρκετά εκτός της ζώνης της Καμπανίας, και μάλιστα ξεκινώντας από πιο κοντινά μέρη σε εμάς. Έτσι, έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στα εκλεκτά αφρώδη κρασιά της Ρόδου, που παράγονται από την όμορφη Αγαιοπελαγίτικη ποικιλία Αθήρι, τον ευγενή αφρώδη της Μαντινείας τα οποία παράγονται από το δημοφιλές αρωματικό Μοσχοφίλερο, τα ευχάριστα αφρώδη της Ηπείρου, που αξιοποιούν την δροσιστική ντόπια ποικιλία Ντεμπίνα, καθώς και τα ιδιαίτερα ροζέ αφρώδη του Αμυνταίου, τα οποία βασίζονται στο ερυθρό Βορειοελλαδίτικο Ξινόμαυρο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ενδιαφέροντα και οικονομικά αφρώδη παράγουν οι περισσότερες οινοπαραγωγικές χώρες της Ευρώπης, όπως η Ιταλία με το Prosesco, η Ισπανία με την Cava και η Γερμανία με το Sekt. Στο ίδιο “παιχνίδι” όμως βρίσκονται με μεγάλη επιτυχία και αρκετές χώρες του νέου οινικού κόσμου όπως η Νότια Αφρική, η Νέα Ζηλανδία, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία, προσφέροντας μας αξιόλογες προτάσεις που θα μας ευχαριστήσουν, χωρίς να “πληγώσουν” την τσέπη μας.
Χρήσιμες πληροφορίες και συμβουλές
Οι Σαμπάνιες και οι αφρώδεις οίνοι κυκλοφορούν σε διάφορες βαθμίδες ξηρότητας, που ξεκινούν από αυτήν του υπερ-ξηρού και φτάνουν ως το γλυκό. Ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκει η κάθε ετικέτα, χρησιμοποιείται ως απεριτίφ, κρασί φαγητού, ή κρασί που συνοδεύει επιδόρπια.
Ένα κομψό αφρώδες κρασί θεωρείται ιδανικό απεριτίφ γιατί καλωσορίζει όμορφα τους καλεσμένους σε μια εκδήλωση και τους κρατάει καλή παρέα μέχρι να ξεκινήσει το γεύμα. Στο τραπέζι μπορεί να συνοδεύσει μεγάλη ποικιλία εδεσμάτων και γεύσεων, όπως τυριά, πιάτα με βάση το αυγό, θαλασσινά και σούσι.
Σερβίρουμε τη Σαμπάινια ή τον αφρώδη οίνο σε μακρόστενο ποτήρι τύπου flute, για να προστατεύσουμε τόσο τη θερμοκρασία όσο και την ένταση του οσφρισμού του.
Όταν ανοίγουμε ένα μπουκάλι Σαμπάνιας ή αφρώδους οίνου προσέχουμε να μην είναι κουνημένο ώστε να χάσει επεισοδιακά μεγάλη ποσότητα κρασιού – εκτός κι αν μία πολύ ειδική περίσταση το καλεί.
Τέλος, σερβίρουμε ένα τυπικό αφρώδη οίνο ή μια Σαμπάνια σε θερμοκρασία γύρω στους 8 βαθμούς, προκειμένου να είναι δροσερός και να μας χαρίσει μια όμορφη αίσθηση στο στόμα. Αν όμως πρόκειται για ένα κρασί με σωματικές ή γευστικές ιδιαιτερότητες – όπως μια χρονολογημένη Σαμπάνια ή ένας αφρώδης οίνος από αρωματική ποικιλία – τότε σερβίρουμε σε ελαφρώς υψηλότερη θερμοκρασία (γύρω στους 10 βαθμούς) για να εκτιμήσουμε τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του καλύτερα.
Λευκά ελαφριά κρασιά και φαγητά
Τα ελαφριά, λευκά κρασιά, είναι αυτά που καταναλώνουμε καθημερινά. Όλα χαρακτηρίζονται από λιγότερο ή περισσότερο έντονο φρουτώδη αρώματα και έχουν συνήθως δροσιστική οξύτητα.
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα περισσότερα ελληνικά κρασιά, που δεν έχουν “χαϊδευτεί” από το ξύλο του βαρελιού. Μπορείτε να τα πιείτε ως απεριτίφ στην αρχή του γεύματος, ή να το συνδυάσετε με σαλάτες, θαλασσινά ή ελαφριά ψάρια. Μην απορρίπτετε ωστόσο, την ιδέα να τα δοκιμάσετε με πιάτα που “κερδίζουν” βάρος (πλούτο) από λίπος ή άμυλο (π.χ. απλά πατέ ή ζυμαρικά).
Κατηγορίες φαγητών
- Σαλάτες
- Θαλασινά
- Ελαφριά ψάρια, όπως γλώσσα, μπαρμπούνι, τσιπούρα κ.α., ψητά, τηγανητά ή με ελαφριές σάλτσες.
- Φασολάκια, μπάμιες, γεμιστά.
- Φρέσκα τυριά, όπως το ανθότυρο ή τα γαλλικά κατσικίσια (chevre).
Πλούσια λευκά κρασιά και φαγητά
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν κυρίως κρασιά που έχουν παλιώσει σε δρύινο βαρέλι. Είναι γεμάτα στη γεύση, συνήθως ισορροπημένα (σπάνια συναντάμε έντονες οξύτητες, με την εξαίρεση ίσως μιας παλαιωμένης Σαντορίνης) και χαρακτηρίζονται από πιό σύνθετα αρώματα (σε σχέση με τα ελαφριά λευκά κρασιά). Πολλά από τα παλαιωμένα σε βαρέλι ελληνικά κρασιά, καθώς και τα περισσότερα από τα κορυφαία εισαγόμενα, ανήκουν σε αυτή την ομάδα. Συνοδεύονται επιτυχημένα με ευρεία γκάμα πιάτων, από ψάρια ως λευκά κρέατα και πλούσιες μακαρονάδες.
Κατηγορίες φαγητών
- Καραβίδες, καβούρια, αστακός.
- Πιάτα με μελιντζάνα.
- Πλούσια ψάρια, όπως ο σολομός, ο τόνος, κλπ.
- Πουλερικά, όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα – ψητά, ή με λευκές σάλτσες.
- Ψητό χοιρινό.
- Ζυμαρικά με πλούσιες και κρεμώδεις σάλτσες.
- Καπνιστά τυριά, όπως το μετσοβόνε.
Ελαφριά κόκκινα κρασιά και φαγητά
Χαρακτηρίζονται από μέτριο “σώμα”, ενώ συνήθως τους λείπει η έντονη στυφάδα. Τα περισσότερα δεν “βλέπουν” πολύ συχνά ξύλο, και συνήθως τα καταναλώνουμε νέα, οπότε απολαμβάνουμε τον ευχάριστο φρουτώδη χαρακτήρα τους.
Η επίδραση της χρονιάς και της οινοποίησης είναι πολλές φορές σημαντική, προκειμένου ένα κόκκινο κρασί να ενταχθεί σ’ αυτή την κατηγορία – ή στην κατηγορία των πλούσιων. Έτσι για παράδειγμα, μια “Νάουσα” μιας μέτριας χρονιάς (π.χ. 1995), θα έμπαινε σ’ αυτή την ομάδα κρασιών, ενώ μια προσεγμένη “Νάουσα” μιας μεγάλης χρονιάς (π.χ. 1994) θα συμπεριλαμβανόταν στα πλούσια κρασιά.Πρακτικός κανόνας: στην κατηγορία αυτή ανήκουν συνήθως κόκκινα κρασιά σχετικά φθηνά. Τα κρασιά αυτά ταιριάζουν επιτυχημένα με πιάτα πιο βαριά από ότι πλούσια λευκά κρασιά.
Κατηγορίες φαγητών
- Πλούσια ψάρια (σολομός, τόνος), με σκουρόχρωμες σάλτσες (με κόκκινο κρασί, μανιτάρια ή ντομάτα).
- Ζυμαρικά με κόκκινες σάλτσες και σάλτσες με βάση το κρέας ή τα μανιτάρια.
- Πουλερικά και φτερωτό κυνήγι με σκουρόχρωμες σάλτσες.
- Πίτσα (για τους φανατικούς οινοφίλους).
- Ψητά κρέατα και λουκάνικα.
- Κίτρινα τυριά (γραβιέρα, γκούντα, κλπ).
Πλούσια κόκκινα κρασιά και φαγητά
Η αφρόκρεμα των κόκκινων κρασιών. Οινοποιούνται με στόχο το ιδανικό αποτέλεσμα, γι αυτό είναι γεμάτα, με καλή δομή, συνήθως παλιώνουν λιγότερο ή περισσότερο καιρό σε δρύινα βαρέλια, ενώ χαρακτηρίζονται από σύνθετο και πυκνό άρωμα – ιδιαίτερα αν παλαιώσουν λίγο και στη φιάλη. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα καλύτερα ελληνικά κρασιά από τις καλύτερες χρονιές. Συνδυάζονται με πλούσια πιάτα, που έχουν ως βάση τα έντονα κρέατα (αρνί, βοδινό, κλπ).
Κατηγορίες φαγητών
- Κυνήγι.
- Αρνί
- Μοσχάρι και βοδινό σε πλούσιες, σκουρόχρωμες σάλτσες.
- Πολύ ζουμερά φιλέτα, σκέτα ή με σάλτσες μανιταριών, πιπεριού, κλπ.
- Σκληρά, κίτρινα τυριά (παρμεζάνα, Σαν Μιχάλη).
Δημιουργώντας μια σωστή κάβα
O χώρος που θα διατηρηθεί το κρασί μετά την αγορά του, είναι σημαντικός για τη σωστή συντήρησή του μέχρι τη στιγμή της κατανάλωσής του. Η χαμηλή θερμοκρασία, το σωστό ποσοστό υγρασίας και φωτισμού στον περιβάλλοντα χώρο και η σωστή οργάνωση του χώρου αποτελούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις.